Door de crisis krijgen de voedselbanken uit de regio Utrecht het lastiger. Dit komt omdat de vraag naar voedselpakketten stijgt. Maar wanneer kom je eigenlijk in aanraking voor een voedselpakket en hoe werkt de organisatie precies? Lees de antwoorden in het verslag van een middag meekijken bij de voedselbank.
‘EILAND8 is een inspirerende en maatschappelijk betrokken werkplek voor jong talent.’ Zo omschrijven woningcorporaties Mitros, Portaal en TheWolff het project EILAND8. Acht flats in Kanaleneiland worden de komende jaren gesloopt. Omdat de bewoners er niet allemaal tegelijk uit kunnen wordt er in stappen verhuisd. In de periode tot de sloop kunnen er kunstenaars of jonge ondernemers tegen een vergoeding nog een tijdlang werken en/of wonen. Er is echter één voorwaarde: de jongeren moeten wel iets terugdoen voor de wijk. Op deze manier moet Kanaleneiland leefbaarder worden. Campustalk is benieuwd wat de bewoners van EILAND8 zelf van het project vinden en ging langs bij verschillende jongeren die aan het project deelnemen.
Wil je meer informatie over Emilie Vlieger en haar onderzoeken naar leegstand, volg haar dan op .
Hieronder vind je de straten in Kanaleneiland die onderdeel zijn van EILAND8.
De nieuwe bewoners komen uitgebreid aan het woord, maar hoe zit het eigenlijk met de mensen die wegmoeten? We zochten meneer van Veen op, die na 33 jaar afscheid neemt van zijn woning met uitzicht
op het water.
“Donder op met die camera’s! Maak dat je wegkomt uit mijn wijk!” Iedereen kent de beelden wel van de televisie waarop cameraploegen van gerenommeerde media een wijk als Kanaleneiland intrekken. Jongeren die het niet waarderen en de pers die het niet begrijpt. CampusTalk zocht uit hoe het kan…
De 19-jarige Youssef vertelt wel met journalisten te willen praten, maar dat het geheel van de journalist en het onderwerp van discussie afhankelijk is. “Iedere keer weer merk ik dat ze alleen over de problemen van de wijk willen praten. We komen nooit positief in het nieuws. Het is alleen maar Kanaleneiland dit, Kanaleneiland dat. Als ze de moeite zouden nemen om ons te leren kennen, zouden ze weten dat het heel anders in elkaar zit.”
Negatieve beeldvorming
Ook zijn klasgenoot Nordin is het hiermee eens. “Ze tonen totaal geen respect. Wanneer ik gewoon in de zon op een bankje met mijn vrienden zit, komen ze met een draaiende camera op je af. Ze spreken je niet aan en vragen niets. Meestal zeggen ze nog provocerende dingen ook. Als je dan het NOS journaal van 20.00uur ziet hebben ze het over rellen in de wijk.”
Volgens Mohammed Achrou, jongerenwerker bij de Utrechtste stichting ‘Van en Voor Jongeren’, maken journalisten fouten bij het benaderen van de jongeren. “We hebben het hier over een groep jongeren die al jaren het idee heeft te worden zwartgemaakt. Je moet eerst hun vertrouwen winnen. Met ze praten over dingen die ze leuk vinden en interesse tonen, van daaruit kan je lastige vragen stellen over de problemen die er zijn. Maar zolang het vertrouwen er niet is, kan je dat vergeten.”
Culemborg
Youssef vind het maar wat jammer. “Als er niet iets verandert zullen wij als Marokkanen altijd negatief in het nieuws komen. Kijk maar naar Culemborg. De enige mensen die wel met journalisten wilden praten waren de Molukkers. Daardoor ontstond er een beeld dat was gebaseerd op slechts één waarheid. Als er jongens waren geweest die wel hadden willen praten over dit soort problemen, dan waren er al minder problemen op zich…”
Aan een tafel zitten zes mensen. Zes mensen die elkaar niet kennen. Ze wachten op het eten dat vanavond op het menu staat: paddestoelensoep, asperges en yoghurt met siroop.
Sociale cohesie
In Resto Van Harte in Kanaleneiland wordt twee keer in de week door vrijwilligers een maaltijd voorbereid. Iedereen, jong én oud, rijk én arm is welkom in dit zogenaamde ‘restaurant’, dat is bedoeld om sociale cohesie te bevorderen en eenzaamheid tegen te gaan. Er komen minima op af die vooral de goedkope prijs van drie euro voor een avondje uit aantrekkelijk vinden, maar er zitten ook mensen die gewoon de volle zes euro betalen, niet in bezit zijn van een u-pas en gewoon ‘voor de gezelligheid’ komen.
Multiculti
Want voor je het weet, zit je tussen twee personen in die hele andere verhalen en achtergronden hebben. Turks, Marokkaans, Nederlands, Surinaams, Ethiopisch, Indisch. En tijdens het voorgerecht wordt er nog een beetje afgetast en is het weer het gespreksonderwerp, maar tijdens de youghurt hebben deze eters er nieuwe kennissen bij.
Heel Nederland
Inmiddels is Resto van Harte gegroeid en heeft het zich gevestigd door heel Nederland om op verschillende plekken in ons land mensen bij elkaar te brengen en elkaar te laten ontmoeten. Restomanager van de vestiging in Utrecht Jolanda Panis weet niet precies welke ontmoeting haar het meest is bijgebleven, maar ze weet wel wat er zo mooi is aan haar werk. “Mensen komen anders binnen dan dat ze weggaan. In het begin zijn ze nog schuchter, dan vinden ze het ergens nog wel een beetje eng. Maar na het eten gaan ze altijd met een tevreden gevoel weg, ik heb nog nooit ontevreden of teleurgestelde gasten gehad. En zelf ga ik ook anders weg dan dat ik ben gekomen. Ik kom tevreden terug. Iedere keer weer.”
Beluister hieronder een interview met Jolanda Panis, medewerker van Resto van Harte in Utrecht.
Audio clip: Adobe Flash Player (version 9 or above) is required to play this audio clip. Download the latest version here. You also need to have JavaScript enabled in your browser.
Studenten luisteren niet naar rap. Vooral studenten journalistiek zullen niet vaak met een gouden ketting en tand op school verschijnen, terwijl uit hun mobieltje de nieuwste 50 cent schalt. Read more…
Laatste reacties